Als het afhangt van Bas Veersema, hoogleraar gynaecologie bij het Universitair Medisch Centrum Utrecht, dan is de vaginale bevalling niet langer de eerste optie. Hij stelt dat het lichaam van de vrouw steeds minder geschikt is om een kind te baren. Verschillend experts reageren verdeeld. Ook Hendrik Cammu, gynaecoloog aan het UZ Brussel, heeft een andere kijk dan Veersema.

> De reactie van Hendrik Cammu verscheen eerder op demorgen.be (+).

Het klinkt goed wat gynaecoloog Veersema zegt, dat we op voorhand zouden moeten weten hoe groot het risico bij elke vrouw is op onder andere verzakkingen en incontinentie of een noodkeizersnede. Maar kán zo’n precieze voorspelling wel? Iedere gynaecoloog weet bijvoorbeeld dat er veel vrouwen met smalle bekkens zijn die erg vlot bevallen. Zo’n bekkenmeting zegt zeker niet alles. Een Zweeds algoritme zou zo’n precieze voorspelling kunnen maken, maar gek genoeg heb ik daar nog nooit van gehoord. Bovendien ligt het aantal keizersnedes in Zweden op hetzelfde niveau als in Nederland: zo’n 16 procent van de bevallingen. Dat betekent dat de inschattingen van gynaecologen zonder zo’n algoritme even goed zitten.

Het klinkt goed wat gynaecoloog Veersema zegt, dat we op voorhand zouden moeten weten hoe groot het risico bij elke vrouw is op onder andere verzakkingen en incontinentie of een noodkeizersnede. Maar kán zo’n precieze voorspelling wel? Iedere gynaecoloog weet bijvoorbeeld dat er veel vrouwen met smalle bekkens zijn die erg vlot bevallen. Zo’n bekkenmeting zegt zeker niet alles. Een Zweeds algoritme zou zo’n precieze voorspelling kunnen maken, maar gek genoeg heb ik daar nog nooit van gehoord. Bovendien ligt het aantal keizersnedes in Zweden op hetzelfde niveau als in Nederland: zo’n 16 procent van de bevallingen. Dat betekent dat de inschattingen van gynaecologen zonder zo’n algoritme even goed zitten.

Ik begrijp de angsten voor verzakkingen en incontinentie, voor pijn en scheuren zeker. Maar het is cruciaal dat vrouwen de juiste cijfers kennen. Vlaanderen is kampioen in epidurale verdoving, dus een keizersnede ‘bestellen’ omdat je bang bent voor de pijn is echt niet logisch. Zeker niet als je beseft dat een keizersnede risico geeft op infectie, longembolie en slechte wondheling. Het is ook dodelijker dan de vaginale bevalling. De twee à drie gevallen van moedersterfte per jaar in Vlaanderen hebben meestal te maken met een keizersnede. Ook is het zo dat je dan door de pijn aan je buikwonde vaak minder goed borstvoeding kunt geven.

 

Veersema heeft wel gelijk als hij zegt dat de vaginale bevalling niet voor alle vrouwen is. Maar dat is een nietszeggende uitspraak, want er is werkelijk niemand die dat betwist.

 

De scheuren komen voor, maar helen na zes à acht weken volledig. Totaalscheuren zijn grote uitzonderingen. Een operatie voor een verzakking van blaas, endeldarm of baarmoeder, en/of urine-incontinentie op latere leeftijd treft 10 à 19 procent van de vrouwen. Het verband met de vaginale bevalling is daar duidelijk. Maar: 81 à 90 procent krijgt hier nooit mee te maken.

Veersema heeft wel gelijk als hij zegt dat de vaginale bevalling niet voor alle vrouwen is. Maar dat is een nietszeggende uitspraak, want er is werkelijk niemand die dat betwist. In veel verschillende situaties is er geen enkele twijfel over dat de keizersnede de beste optie is: als een kind in stuit ligt, bij een tweeling, bij een zwangere vrouw met suikerziekte, bij een zware baby, bij een tweede zwangerschap na een keizersnede of bij sommige prematuurtjes. Het is echter iets anders om aan te bevelen dat in alle gewone gevallen vaginale bevalling niet de eerste, meest logische keuze zou zijn. Veel meer vrouwen zonder reden gaan opereren betekent trouwens ook meer ziekenhuiskosten.

Maar hoe dan ook stelt het probleem zich hier niet meteen. Van de Vlaamse vrouwen zonder indicaties voor een keizersnede vraagt maar een klein aantal, zo’n 2 à 3 procent, om er een operatie van te maken.”