50 jaar na mei 68 is het dus niet zo vreemd dat beide universiteiten nog eens op straat komen en de barricades beklimmen om zo een belangrijke boodschap de wereld in te sturen. Enerzijds naar hun eigen community, maar vooral ook naar de beleidsdragers. Ook Rémy Bonny, student Politicologie en momenteel in de laatste fase van een zijn masterthesis die handelt over de invloed van de Europese Unie op de LGBT politiek in Oost-Europa, is blij met het initiatief. “Het is 2018, dus tijd dat een universiteit als de VUB zich eens openlijk uit. In steden als Amsterdam en Londen gebeurt dit al jaren. Het is eerder opmerkelijk dat vrijzinnige universiteiten als de VUB/ULB nu pas afkomen met het plan. Maar beter laat dan nooit. Ik ben blij deze stap als student aan de VUB nog te hebben meegemaakt.”
ANDERE MINDSET NODIG
Want hoewel VUB en ULB al decennia wetenschappelijk en maatschappelijk onderzoek voeren omtrent het thema bleef de echte actie wat uit. “Dit is dus zeker een goed signaal,” aldus Rémy Bonny. “Er is immers veel gebeurd en mogelijk geworden door de strijd van de afgelopen decennia, waaraan ook de VUB en ULB hun steentje bijdroegen, maar nu is het vooral de mindset waaraan we nog moeten werken. De acceptatie en de expliciete steun van de heterogemeenschap. Het feit dat beide uniefs nu zeggen… “hey, hier kan je zijn wie je wil” is daarin zeker een grote stap. Het is dan ook die diversiteit dat de VUB onderscheidt van andere Vlaamse universiteiten.”
Hoewel het aan de VUB volgens onze politicoloog in spé vrij makkelijk en normaal leven is als holebi, zeker na de opening van het Meldpunt Discriminatie, ziet Rémy toch nog een belangrijke rol weggelegd voor zijn alma mater. “Het is de taak van onze universiteit om de problemen die transgender- en holebistudenten dagdagelijks in Brussel ervaren, aan te kaarten bij de desbetreffende overheden. Mij ga je niet zo snel hand in hand zien lopen op de Anspachlaan want dan zou je nogal snel in de problemen kunnen komen. Of neem nu bijvoorbeeld ook de problemen en bedreigingen die ik onlangs kreeg ivm met mijn onderzoek in Oost-Europa en mijn masterthesis. Zo simpel is het dus allemaal niet”
SCHAAMROOD
Een pride in Brussel is dus zeker geen overbodige luxe volgens de VUB-student die vindt dat de stad als het kloppend hart van Europa het voorbeeld moet geven. “Niet dat Brussel en België het slecht doen. In 2003 waren we toch het tweede land om het homohuwelijk goed te keuren en ook anno 2018 zijn we qua wetgeving nog steeds wereldtop. Ook wat de acceptatie betreft doen we het goed.” Maar alles kan beter. “Ik merk een zekere laksheid bij de huidige beleidsmakers omtrent holebi-rechten. Holebi’s worden door een overgrote meerderheid getolereerd. Maar anno 2018 moeten we verder durven gaan dan vragen voor tolerantie. Gelijke rechten voor seksuele minderheden is een belangrijke waarde van onze West-Europese samenleving. Dat moeten we met fierheid durven uitdragen. Bijna niemand is tegen het homohuwelijk, maar als men dan twee mannen op straat hand in hand ziet lopen vinden veel meer mensen dat een probleem. Daarin moeten we als maatschappij duidelijk nog de volgende stap in zetten. Want het is niet normaal dat ik niet met een andere jongen hand in hand over straat durf lopen in de hoofdstad van de Europese Unie. Daar moeten Brusselse beleidsmakers echt beschaamd om zijn. Gelijke rechten en acceptatie moeten een belangrijker deel uitmaken van het curriculum in Vlaamse en Waalse scholen. Via onderwijs moeten we ervoor zorgen dat de verschillende bevolkingsgroepen in Brussel meer met elkaar gaan samenleven. Want onbekend is onbemind.”
VRIJHEID VAN ONDERZOEK
Rémy is door zijn onderzoek in het kader van zijn masterthesis over de invloed van de Europese Unie op de Oost-Europese LGTB politiek zowaar nog overtuigder van zijn zaak geworden. “Onlangs kreeg ik nog enkele stevige bedreigingen uit de Armeense gemeenschap omwille van mijn onderzoek. Maar daar probeer ik me niet door te laten kennen. Schrijven over en onderzoek doen naar landen die in de invloedssfeer van de Russische Federatie zitten brengt nu eenmaal homofobe opmerkingen met zich mee. Die uithalen tonen mij vooral dat mijn werk nuttig is voor de miljoenen jongeren in Oost-Europa die er dagdagelijks mee geconfronteerd worden. Het is voor hen dat ik dit werk blijf doen.”
LOOP MEE IN DE PRIDE
De Vrije Universiteit Brussel roept haar personeel, studenten en sympathisanten daarom op om op zaterdag 19 mei mee te komen vieren in de straten van Brussel en mee te lopen met de delegatie van VUB en ULB aan onze eigen wagen. Kom af en maak samen met ons een mooi statement voor de diversiteit.